Mój ojciec zwykł mawiać, że dobrego pisarza poznaje się po ilości stron jego powieści. Według niego najgrubsze tomy piszą autorzy, którzy w najmniejszym stopniu opanowali sztukę operowania językiem i formą. Prawdziwy talent objawia się w krótkich tekstach, intensywnych i świeżych, gdzie pisarz w minimalnej liczbie słów mieści maksymalną ilość emocji i treści. Słowa taty przypomniała […]
„Bracia Sistars”, poprzednia powieść kanadyjskiego pisarza Patricka deWitta, w umieszczonym na okładce opisie jest przyrównana do twórczości braci Coen i Cormaca McCarthy’ego. W wypadku jego najnowszej książki, „Podmajordomusa Minora”, liczba nazwisk wymienionych przez wydawcę nieco się powiększyła: są tu i bracia Grimm, i Wes Anderson, a także Latający Cyrk Monty Pythona. Lista odwołań wydaje się […]
Tadeusz Konwicki, co nieczęsto zdarza się w środowisku pisarzy i reżyserów, chętnie udzielał wywiadów i cieszył się opinią gawędziarza. Oprócz niezliczonych materiałów prasowych ukazały się trzy książkowe zapisy rozmów z Konwickim: „Pół wieku czyśćca” (1984), gdzie z autorem rozmawiał Stanisław Bereś, „W pośpiechu” (2011), wywiad przeprowadzony przez Przemysława Kanieckiego, oraz wznowiony właśnie przez Wydawnictwo Czarne […]
Bruno Dumont to autor o ściśle określonym stylu, od lat wierny tej samej problematyce. Nie zmienia się także upodobanie reżysera do zaskakiwania widzów. Kojarzony przede wszystkim z nurtem slow cinema stworzył jedno z czołowych dzieł francuskiej ekstremy – film „Twentynine Palms” (2003). Choć do pracy angażuje przede wszystkim naturszczyków, w ostatnim dziele – „Camille Claudel, […]
Roland Topor ma w naszym kraju status artysty kultowego. Ten syn polskich emigrantów, który był przez całe życie związany z Paryżem, to niezwykły przykład autora zachowującego całkowitą wolność twórczą i odpornego na pokusę szybkiej kariery i sławy. Topor nie kłaniał się gustom masowej publiczności i odrzucał wszelkie zorganizowane grupy artystyczne, nawet surrealistów pod władzą André […]
Maquinaria Panamericana Druga, ostatnia, część posumowania 6. Ars Independent. Dwa omówione przeze mnie filmy leżą na zupełnie innych biegunach kinowej niezależności. Chociaż oba mają w sobie odrobinę absurdu, a przy okazji operują też zestawem lekko zgranych klisz, to pod względem tematu i wyrazu są zupełnie różne. Praca i seks. Uniwersalne tematy, silnie ugruntowane w kulturowym […]